Zadaniem rezystora jest ograniczenie natężenia przepływającego prądu, który jest zamieniany w ciepło. Ten element stawia opór, dlatego niezwykle często jest nazywany również opornikiem. Rezystory można znaleźć w praktycznie każdym urządzeniu elektronicznym, dlatego warto nauczyć się, w jaki sposób należy je prawidłowo lutować. Oprócz lutownicy i płytki, niezbędna jest także plecionka oraz topnik, które ułatwiają lutowanie. Choć nie jest to bardzo skomplikowana czynność, wymaga jednak wprawy i doświadczenia. Podczas lutowania rezystorów mogą pojawić się problemy, które w większości przypadków da się szybko rozwiązać.
Prawidłowe lutowanie rezystorów – przygotowanie
Rezystory można lutować na dwa sposoby, czyli równoległy i szeregowy. Dzięki temu można uzyskać różną rezystancję. Podczas nauki lutowania rezystorów niezwykle przydatny będzie schemat montażowy, zwłaszcza w przypadku gdy mamy do czynienia z dużą liczbą oporników. Wiele osób zastanawia się, w jakiej kolejności lutować elementy elektroniczne.
- Najczęściej polecaną metodą jest rozpoczęcie pracy od najniższych części. Dlaczego to jest takie ważne? Przede wszystkim ze względu na ograniczoną ilość miejsca na płytce. W sytuacji, gdy na początku zaczniemy pracę od wysokich elementów, wówczas montaż niewielkich rezystorów może okazać się bardzo utrudniony lub wręcz niemożliwy.
- W przypadku metody polegającej na lutowaniu tak zwanych bloków funkcjonalnych najczęściej wykorzystuje się duże płytki. Ta metoda pozwala na bieżąco sprawdzać działanie poszczególnych bloków.
W trakcie lutowania dużej liczby rezystorów warto posiadać listę wszystkich elementów, zwaną w skrócie BOM. Używanie jej pozwala zaoszczędzić sporą ilość czasu.
Co jeszcze warto wiedzieć?
Wszystkie standardowe rezystory cechują się dwoma wyprowadzeniami, które można praktycznie dowolnie wyginać. Najczęściej stosowany typ montażu to poziomy, jednak niekiedy można również spotkać pionowe ułożenie rezystora. Wybór sposobu w dużej mierze zależy od ilości miejsca dostępnego na płytce. Montaż pionowy pozwala nieco go zaoszczędzić. Przed rozpoczęciem lutowania, należy odpowiednio zagiąć wyprowadzenia.
Lutowanie czas zacząć
Na początku należy rozgrzać wyprowadzenia, a także pad lutowniczy. Następnie o rozgrzane elementy roztapiamy spoiwo lutownicze. Tak powstały lut powinien cechować się gładką i błyszczącą powierzchnią. Perfekcyjne luty są nieco wklęsłe, jednak warto pamiętać, że na początku nauki trudno uzyskać taki kształt. Kolejnym krokiem jest odcięcie wystającej nóżki. Aby się skutecznie zabezpieczyć przed ewentualnym uszkodzeniem oka, należy włożyć okulary ochronne. Niektóre osoby najpierw odcinają wyprowadzenia, a potem lutują. Wynika to między innymi z lepszego zabezpieczenia przed czynnikami zewnętrznymi. Jednak w przypadku hobbystycznego lutowania, nie ma to większego znaczenia.
Często popełniane błędy
Nie tylko osoby początkujące, ale również bardziej doświadczone popełniają błędy podczas lutowania. Jednym z nich jest użycie zbyt dużej ilości cyny. Do usunięcia nadmiaru lutowia wykorzystuje się m.in. odsysacz lub plecionkę. W przypadku pracy z rezystorami najczęściej używa się plecionki. To nic innego jak cienkie druty miedziane, które bardzo skutecznie przyciągają cynę. Do nadmiaru lutowia wystarczy przyłożyć plecionkę i użyć rozgrzanego grotu. Warto wiedzieć, że odsysacz nie jest tak precyzyjny i wykorzystuje się go w przypadku odsysania stosunkowo dużej ilości zbędnego lutowia. Gdy do włókien miedzianych przywrze cyna, wystarczy odciąć zabrudzoną część i użyć czystej. W taki sposób można precyzyjnie usunąć spoiwo lutownicze, nawet z trudno dostępnych miejsc.
Poprawianie lutów
Osoby zaczynające naukę lutowania niezwykle często będą poprawiać wykonywane luty. Nie ma w tym nic złego, pod warunkiem, że naprawa zostanie wykonana w prawidłowy sposób. Zbyt długo rozgrzewana cyna niestety traci swoje właściwości. Za taki stan rzeczy odpowiada topnik, a tak naprawdę jego brak. Topnik, który jest poddany zbyt wysokiej temperaturze, zwyczajnie paruje lub zastyga. Jego głównym zadaniem jest oczyszczenie metali, a także ułatwienie lutowania. Środki tego typu są dostępne w formie płynu lub pasty. Topnik cechuje się bardzo dużą wydajnością. W praktyce wystarczy użyć jednej lub dwóch kropli, aby poprawić lut. Specjalnie zaprojektowane opakowania ułatwiają precyzyjną aplikację. W przypadku gdy topnik zostanie użyty w zbyt dużej ilości, należy usunąć jego nadmiar przy pomocy izopropanolu.
Bezpieczeństwo na pierwszym miejscu
Podczas lutowania wydzielają się niebezpieczne opary. W przypadku gdy pracujemy z lutownicą stosunkowo często, warto zainwestować w wydajnych pochłaniacz oparów, wyposażony w skuteczny filtr węglowy. Zasysane powietrze wraz z oparami jest oczyszczane, dzięki czemu minimalizujemy wpływ szkodliwych substancji na nasz organizm. Co więcej, warto często wietrzyć pracownię lub warsztat, szczególnie w przypadku pracy ze spoiwem lutowniczym z dodatkiem ołowiu.